Forum Kamera!Akcja

Wpadł mi ostatnio do głowy pomysł na pełnometrażowy musical i ciekaw jestem waszej opinii. Może jakieś sugestie, pomysły itd? A może to jest w ogóle nie warte świeczki?
Idzie to mniej wiecej tak:
Do ostatniej klasy liceum PUMPUMPUM przychodzi nowy uczeń UCZEŃ. W życie szkolne wprowadzać go postanawia szkolny wyrzutek WYRZUTEK, liczący, że w końcu znajdzie sobie prawdziwego przyjaciela. I wszystko idzie świetnie do momentu, w którym UCZEŃ spotyka DZIEWCZYNĘ – szkolną piękność, słynącą z wielkiego indywidualizmu i raczej chłodnego podejścia do mężczyzn. UCZEŃ postanawia oczywiście zdobyć jej serce. Kiedy wszelkie próby zostania super sportowcem zawodzą, chłopak, korzystając z informatyczno - hakerskich zdolności WYRZUTKA postanawia przejąć szkolny radiowęzeł. Prowadzi to oczywiście do wielkiego śledztwa w szkole, ale DZIEWCZYNA interesuje się tajemniczym didżejem i postanawia do niego dotrzeć. Równolegle WYRZUTEK zakochuje się w ponętnej PIERWSZOKLASISTCE. Chcąc ją zdobyć postanawia udawać geja, żeby się do niej zbliżyć a następnie w sobie rozkochać i ujawnić się ze swoją prawdziwą orientacją seksualną. Niestety, PIERWSZOKLASISTKA tak lubi swojego gejo - kumpla, że za wszelką cenę postanawia wyswatać go z jakimś innym facetem. A wszystko to okraszone przebojami polskiej muzyki lat 60, 70, 80 i 90 (może coś współczesnego też by wskoczyło).

Hajskulmjuzikal beznadziejny w wersji amerykańskiej będzie jeszcze bardziej beznadziejny, gdy się go przyrządzi po polsku.

P.S. Co chciałbyś przez taki scenariusz powiedzieć ludziom?

Myślałem raczej o Grease albo Footloose. Ostatnio produkuję na potęgę scenariusze o egzystencjalnym podłożu i postanowiłem w końcu się rozerwać i napisać coś "bez zobowiązań". Poza tym jakoś trzeba na życie zarobić, zwłaszcza na początku, zanim dadzą mi pieniądze na mój normalny film

Moim zdaniem zupełnie zbędny twór. Takie scenariusze są pisane dla czystej kasy, bo czy można mieć przyjemność z pisania takich pierdół? Jeśli ktoś ma to kupić to w porządku, ale twojemu wewnętrznemu "ja" ten scenariusz raczej dobrze nie zrobi. Motyw z udawaniem geja, by się przypodobać już widziałem w jakiejś papce, hmm...

Jeśli ma to być dla pieniędzy i rozrywki to myślę, że warto spróbować Ludzie lubią wydawać kasę na lekkie komedie

Myślę jednak, że jeśli ma to być komercyjny produkt to warto zastanowić się na pewnymi rzeczami:
1) Film o licealistach = film oglądną głównie ludzie młodzi. Wydaje mi się, że studenci/ludzie po studiach mniej chętnie oglądają licealistów na ekranie. Delikatne przesunięcie czasu (początek studiów?) może zwiększyć zakres grupy docelowej (a przy komercji to podstawa )
2) Skoro głównie ludzie młodzi będą oglądać film to muzyka z lat 60, 70 może do nich nie przemawiać.

Połączenie liceum i muzyki z lat 60, 70 może być jakimś sposobem na zachęcie do oglądania zarówno młodych jak i trochę starszych. Ale może również zadziałać odwrotnie. Szczerze mówiąc nie znam się na tym za dobrze ale na pewno powinieneś zastanowić się nad:
1) jaką chcesz mieć grupę docelową?
2) jaka grupa docelowa obejrzałaby historię, którą masz?
3) co dana grupa docelowa chciałaby zobaczyć na ekranie?

i pokierować się własną intuicją i doświadczeniem Powodzenia!

Grupa docelowa to jak najbardziej młodzież gimnazjalno-licealna (dla nich się w Polsce filmów zwyczajnie nie robi) plus ludzie, którzy (tak jak ja) szaleją za takimi filmami jak Grease, Grease 2 czy Footloose. No i oczywiście miłośnicy Budki Suflera, Czarno - Czarnych, Kaliny Jędrusik itd

Czy akcja tego filmu ma się dziać w czasach naszych rodziców? Jeśli tak, to w sumie dobry pomysł. Jeśli nie, nie mieszałbym tak grup docelowych dając każdej po okruszku. Wśród współczesnej młodzieży niewielu jest fanów Budki Suflera i podobnych klimatów. Czarno - Czarni to z kolei poprzednia dekada - uporządkowałbym to wszystko, bo chyba chcesz zadowolić wszystkich, a tak się nie da. Każdy pozostanie nienasycony.

Rozważam osadzenie akcji w latach 70tych, ale jeszcze zobaczymy. Mam w miarę spójny plan, a piosenki z różnych dekad idealnie łączą się z wymyśloną przeze mnie fabułą i wydarzeniami z niej wynikającymi.

To tak skromnie ode mnie:

Co grupy wiekowej: - Postacie uczęszczające do liceum/technikum są chyba w idealnym wieku by zgarnąć największą grupę odbiorców. Mógłbyś wtedy załapać się na podstawówkę, a tak to nikt z niej nie chciałby oglądać filmu o „Starych Ludziach” (studentach). Uwierzcie, ostatnio idąc uliczką jakaś 12/13 latka powiedziała mi „Dzień dobry”, a do studiów muszę jeszcze dobrnąć.

Motyw geja (oraz nowego w klasie, oczywiście owianego całunem tajemnicy oraz wybujałych fantazji i plotek) jest chyba dość popularny (jakimś dziwnym trafem w przygotowanym przeze mnie teraz scenariuszu również się pojawia [tematyka szkolna/pewnie i tak nie skończę]), ale chyba nikomu to nie przeszkadza. Mamy się pośmiać i posłuchać niezłych kawałków.

Właśnie, kawałków. Zgadzam się z przedmówcami, że nie wszyscy teraz zechcą słuchać starszej muzyki, ale odpowiednia aranżacja powinna pomóc. Proponowałbym (chociaż jestem młody i się nie znam ) wprowadzić postać kochającą starą muzykę (może WYRZUTEK?) – wtedy miałbyś pretekst do przemycenia klimatów 60’, 70’ czy nawet wcześniejszych lat.

Pozdrawiam:
MMM

Chciałbym uniknąć tego nowego schematu, że ktoś śpiewa, albo słucha muzyki itd. i dlatego jest musical. Żadnych konkursów talentów, przedstawień w szkole i tym podobnych A to, że młodzi ludzie nie znają tych starych kawałków... no to poznają. Moją grupą docelową zdecydowanie nie są dresiarze słuchający hip hopu, techno itp.