Forum Kamera!Akcja

Witam,
Postanowiłem poddać waszej ocenie kawałek jednego z wielu moich scenariuszy. Jest to pierwsze 15 minut pierwszego odcinka mojego serialu. Każdy z odcinków ma średnio ok. 45 stron, dlatego uznałem, że przedstawię wam jedynie jego skromną próbkę.

Pozdrawiam i zachęcam do komentarzy, wskazywania elementów lepszych i gorszych.

Pozdrawiam, Dudek.


PS. Wszystkie prawa zastrzeżone - myślę, że to jest jasne

Matrix? A tak poważnie to bardzo to wszystko pięknie, intrygująca fabuła, bardzo dobrze napisane, szczególnie klarowne opisy walk. Tylko nasuwa się jedno pytanie - o co w tym wszystkim chodzi? Rozumiem, że sprawa wyjaśnia się później. W takim razie poproszę o więcej Aha i to serial pisany dla przyjemności czy ktoś to będzie realizował?

Do realizacji. Nie wiadomo tylko czy niezależnej czy komercyjnej. Co dalej? O tym w następnych odcinkach (jak to zabrzmiało )
Zapewniam cię, że przez pierwsze 3 odcinki intryga się rozwija a w kolejnych zaczyna się wszystko wyjaśniać.

Tutaj chciałem tylko wrzucić parę początkowych scen i uzyskać kilka obiektywnych opinii. Po prostu muszę wiedzieć czy serial od razu wciąga, czy nie. Wiadomo, pierwszych 10 minut liczy się najbardziej.

Odcinków jest 13, więc mam nadzieje, że jak już cały materiał zostanie zrealizowany to będzie co oglądać (moja skromna nadzieja).

No ja się wciągnąłem, ale szczerze ci powiem, że bym się ostro wkurzył po obejrzeniu 1 odcinka, który nic mi nie mówi na przyszłość. Dowiadujemy się jedynie, że Gawroński (dobrze?) pracuje w policji, jego żona zginęła w zamachu a i jego ktoś chcę zabić. Co mają do tego ci francuzi i czy ten zamach był tylko po to, żeby zabić i jego i żonę my nie znaju. Ja bym trochę bardziej to rozwinął już w pierwszej odsłonie. Ale oczywiście jak mówię podoba mi się i życzę realizacji

Nie no Moore, takie rzeczy to wiadomo. Ogólnie rzecz biorąc wszystkie wątki pojawiają się w pierwszym odcinku. Później dochodzą jeszcze postacie polityków, premiera, dowiadujemy się kim są Francuzi, kim jest Alex i w ogóle o czym będzie serial. To wszystko jest w pierwszym odcinku. Mi chodziło tylko o to, że przez pierwsze 3 odcinki cały czas ta akcja idzie do przodu i dochodzą nowe wątki, niektóre już zaczynają się wyjaśniać a w dalszych częściach wszystko zaczyna już klecić się w całość i wyjaśniać. Później dowiadujemy się co chce osiągnąć minister spraw zagranicznych (Jabłoński), dlaczego Gawroński może obawiać się ciągłych zamachów na jego życie, co z tym wspólnego mają Francuzi i wykradziony wirus, etc

Ale cieszę się, że się podobało i wciągnęło. No i dziękuję.

Fajne. Za krótkie Czemu bohater później ucieka ze szpitala zamiast wycelować do Alexa jak prawdziwy glina?

I popraw dialogi bo niektóre są przegadane, a niektóre nienaturalne.

Galahad. Pisałem powyżej, że to jest tylko 15 stron z 45 pierwszego odcinka (łącznie jest ich 13, każdy po ok. 45 stron). Ja uważam, że bohater wziął broń jako zabezpieczenie gdyż bał się, że zamachowców może być więcej w szpitalu.

Zapowiada się naprawdę ciekawie. Uważam, że masz duży potencjał.
Widać, że pisanie przychodzi Ci z dużą łatwością i dobrze sobie radzisz.
Jednak zgodzę się z przedmówcą, że niektóre dialogi są do poprawy. Ale jak wiadomo wszelkie kwestie postaci to po prostu zmora scenarzystów. Nawet tych najlepszych! Bardzo ciężko jest napisać dialog, żeby brzmiał naprawdę naturalnie.
Ale to jest tzw. kosmetyka.
Generalnie wielkie gratulacje i mam nadzieję, że ciąg dalszy jest równie interesujacy i wciągający.

Najwyraźniej mi umknęło ale i tak w każdym razie wolałbym przeczytać całe 45 W każdym razie te pierwsze 13 naprawdę wciąga.


No, w zasadzie

Powtórzę raz jeszcze, że faktycznie bardzo fajne Idealne na jakiś wtorkowy wieczór.

Fajne

Można się dowiedzieć, co będzie dalej?

Fakt, wciąga, ale to po prostu taka konwencja, że zwłaszcza facet instynktownie chce więcej:)

Bo technicznie jednak tak sobie - bez dobrych aktorów wyszłoby wręcz słabiutko. Zwłaszcza przez wspomniane dialogi - właściwie żadna kwestia nie wydaje mi się dobrze napisana - od policjanta w scenie początkowej przez spikera i rozmowę treningową ('Znów wygrałem - Trudno' brrrrr) po koszmarne monologi wewnętrzne Gawrońskiego (koleś zachowuje się tu jak bohater M jak miłość...).

Miejscami niedopracowane i mocno infantylne, ale formatowo całkiem sprawnie, zwłaszcza jak każesz bohaterom sie zamknąć. Widać, że czytasz podręczniki, szkoda, że za mało dobrych scenariuszy (ale to akurat standard - i powód do dumy - tutaj:))
Aha, konfrontacja z Alexem wydaje mi się dziwaczna dramaturgicznie...i jakaś niezręczna
('Alex uwalnia się z uścisku. Zrzuca Gawrońskiego na posadzkę. Gawroński leży. Łapie oddech. Alex ciężko oddycha. Kaszle. Gawroński dostrzega na posadzce broń. Podnosi ją. Alex wstaje z łóżka'?????)

No i znów Gawroński zachowuje się trochę jakby jego aktor spieszył się na plan M jak miłość. Rozumiem, że Alex musiał (?) uciec, by mogli spotkać się później, ale nie lepiej np było by policja przerwała - dużo efektowniejszą niż u ciebie - scenę walki (osłabiony Gawroński przegrywał, możliwe, że w podobnej konfiguracji jak na treningu), a Alex - dla podkreślenia 'demoniczności' postaci (bo tutaj wyszedł jakoś nudno)- salwuje się efektowną ucieczką? W stylu: 'Oszołomiony Gawroński kręci głową - 'kim jest ten gość'?

A jeśli już koniecznie chcesz tego rozgadanego Gawrońskiego pokazać jeszcze bardziej jako twardziela, zrób np dwóch napastników. Jednego udaje mu się obezwładnić/zabić, ale drugi - Alex - ucieka przed policją po wymownym spojrzeniu i uśmiechu, zapowiedź kolejnej konfrontacji

Póki co, za bardzo podręcznikowe i szeleści papierem, ale i tak, jak mówiłem, wybrałeś gatunek, który nadrabia sporo ew. wad wykonania swym naturalnym napięciem

Może ktoś jeszcze zechce przeczytać ów fragment i wyrazić swoją opinię?

Tym wszystkim, którzy to zrobili bardzo dziękuję

Za sam fakt, że napisałeś coś takiego jak serial to już czapki z głów. Ja mam ciągle problem napisać coś dłuższego. Zawiązanie akcji całkiem niezłe, wciąga i to jest ważne. Podeślij TVP może zdejmą szybko "Determinatora" i wezmą się za to, jest na pewno lepsze.

Dziękuję, Sonny

Przyznam, że pisanie serialu to bardzo długa i żmudna praca (a tu od września jeszcze szkoła doszła). Ogólnie napisanie wszystkiego (13xok45. = ok. 575 stron) zajęło mi 5 miesięcy. Teraz aż się boję ile poprawki jeszcze zajmą.

Jeszcze raz dziękuję wszystkim za oceny. Może ktoś jeszcze się skusi?

Przeczytałem i mam kilka uwag. Jedne są pozytywne a inne nie.
Nie powiem jakie, bo tak będzie ciekawiej.
A poważnie to co to za pomysł, żeby oceniać coś zaprezentowane w kawałku?
Pokażę Ci fotel samochodowy i poproszę o ocenę trakcji i przyspieszenia całego auta.
Poproszę cały odcinek, któy tworzy spójną fabularnie całość a z chęcią go ocenię. Teraz niech moja opinia pozostanie tajemnicza tak, jak niepokazana część Twojego tekstu.

Ja może szczegółowo nie będę się wypowiadał bo zrobili to już koledzy powiem tylko, że mnie się całość podoba i z chęcią przeczytałbym więcej. Jedyne co mnie razi to scena gdzie para 18-latków dowiaduje się o śmierci matki dziewczyny i "kamera, najazd na okno" według mnie to takie telenowelowe. Można by jakoś rozwiązać tą akcje żeby nie było takie dziwne. Chociaż by pokazać jak dziewczyna płacze chłopak ją pociesza i wtedy urwać.

Całość jak mówiłem fajna- budowana według klasycznego schematu serialów akcji zbudować napięcie i w pkt. kulminacyjnym przejść do innej scenerii, całość scen musi się łączyć w logiczną całość. Niby proste,ale chyba ty pierwszy u nas na forum zrobiłeś to w miarę prawidłowo. Czekam na całość przynajmniej całego pierwszego odcinka bo więcej raczej nie powinieneś zdradzać.

Mam jedno pytanie do was moi kochani:
jako potencjalni widzowie nowego serialu o gatunku w/w wolelibyście aby główny bohater był policjantem i walczył (z perspektywy swojej i policji) ze złą polityką i zamieszaną w to mafią? Czy wolelibyście aby był zwykłym, przeciętnym człowiekiem, który wpada na trop spisku i przez to musi stanąć do walki z mafią, która jest pod protekcją policji, z policją która go ściga i ze "złą polityką"?

Proszę o szczere wypowiedzi.

A nie o to chodzi w "Determinatorze"??

Drugiego "Determinatora" nie chce popełnić.

Przeczytane , przyswojone:
- dialogi czasem nader sztuczne
- rozmowa Moniki i Daniela jak z "M jak miłość"
- dwa podobne rozwiązania i to w ciągu 15 minut: Francuzik i Alex powoli skradają się do ofiary, strzelając bez ostrzeżenia.
- brak zmysły ekonomicznego : wybuch opery? kto da pieniądze. Jeszcze myślałem, że ładnie można zagrać niedomówieniem, a ty dałeś wyrwę w dachu. Karambol, który nie jest wynikiem pościgu policyjnego? Ot, przypadkowy karambol na kilkanaście samochodów w środku miasta. Nie mówiąc już co chcesz dać na końcu odcinka. W myśl zasady Hitchcocka ma być narastające napięcie.
- Francuzik trochę groteskowy z tym "merci"
- Najważniejszy błąd. W moim pomyśle na sensację oczywiście ginie ukochana bohatera. Na końcu odcinka! Przecież musimy ją poznać. Musi to być anioł wcielony, gotująca obiadki dla mężusia, przewijająca małe bobaski, oddająca swoej drugie śniadanie żebrakowi. Kiedy już widzowie pokochają ją my wtedy ją zabijamy. Twoja bohaterka mnie nie obchodzi. Jest jedną z wielu anonimowych ofiar wybuchu.

Ogólnie myślę, że ten fragment powinien być na końcu odcinka.