Forum Kamera!Akcja

Kolejna szmira popełniona przeze mnie. Może za 20, 30 scenariuszy, już coś ciekawego napiszę.
A Wy co o tym sądzicie?

Ja odbieram to jak zajawkę mocno zagubionego w swoim świecie młodego człowieka, który na siłę szuka odpowiedzi na pytania natury egzystencjonalnej.
Ale OK. Tekst przegadany, praktycznie nadaje się na scenę teatru a nie na film.
Przepraszam. Nadawałby się, gdyby poza samą paplaniną zagubionych między snem a śmiercią postaci niósł jeszcze treść. Treść w znaczeniu celu, w jakim to coś zostało napisane. Przeczytałem i muszę powiedzieć że ani mnie to nie oświeciło, ani nie pokazało nowej prawdy o życiu ani nie wywołało specjalnych emocji, więc o co tu chodzi?
Zagmatwane wywody pseudofilozoficzne o życiu i śmierci są dobre, ale cholernie trudne do napisania dla szerokiej publiczności, bo po pierwsze mają zmuszać do refleksji, po drugie muszą być nacechowane czymś odkrywczym, co pozwoli zobaczyć własne życie w nowym świetle i wreszcie muszą być zakończone mottem czy innym przesłaniem, aby w ogóle chciało się nad tym zastanawiać.
W Twoim tekście niema żadnej z tych cech, a sama mieszanina oderwanych od przegadanych siebie scen nie wystarczy na hit sezonu.

Akurat temat scenariusza miałem narzucony i sam się w nim dobrze nie czułem. Może to trochę głupio z mojej strony, ale ja nie chciałem, żeby ten film niósł jakieś głębokie przesłanie, które odmieni życie widzów. Wręcz przeciwnie, to miała być prosta historyjka rodem z youtuba, która ubrana jest tak, że można by było pomyśleć, że jest głęboka. A nie jest.
No ale masz rację.