Forum Kamera!Akcja

Kolejny krótki metraż do waszej oceny

Ogólnie dobre to jest, ale są pewne kruczki:


To brzmi chyba zbyt abstrakcyjnie jak na scenariusz.


A to z kolei trudno będzie Ci zrealizować. Domyślam się, że widz w wyniku zobaczeniu Emilii ma być oczarowany jej pięknem. Ale nawet jak zrobisz casting i zatrudnisz profesjonalnych wizażystów i krawców, nie spowodujesz u widzów masowego oczarowania, bo każdy ma trochę inny gust. Ja bym raczej postawił na poszukanie przeciętnej dziewczyny, za to umiejącej dobrze zagrać. Fabuła nie wymaga od niej, żeby była piękna. Fabuła wymaga tylko, żeby podobała się Damianowi. A miłość jest ślepa (zwróć uwagę, że zakochał się po pijaku). Dobrze byłoby znaleźć do tej roli dwie podobne do siebie siostry: starszą i młodszą. Jedna grałaby Emilię teraz, a druga Emilię kiedyś. Podobnie do roli Damiana przydałoby się dwóch braci. Chyba, że zrobić retrospekcje w takim umownym stylu, gdzie w autobusie siedzą ludzie po dwudziestce, tylko poubierani i zachowujący się jak dzieci (szkolne mundurki by się przydały). Wtedy zadziała zawieszenie niewiary - jak odchodzić od realizmu, to konsekwentnie. Można jeszcze zrobić tak, że Damian wcale nie mówi v.o., tylko zamiast tego spogląda w kamerę i mówi z tego miejsca gdzie jest.

Czadowy scenariusz .Chylę czoło. Tylko brac się do realizacji.
Jeśli aktorzy nie zawiodą będzie hit.

Bardzo dobry scenariusz. Mam tylko dwie uwagi:

Wiem że zaraz ktoś napisze że mam uraz do wulgaryzmów, ale w tym scenariuszu ich w zasadzie nie ma, więc to zdanie bardzo razi.
I zmieniłbym końcówkę, bo ten text o tym że już wychodzi niepasuje wg mnie. Może niech Damian położy się i zamknie oczy, wtedy Klaudia mówi że go kocha, a on otwiera oczy i mówi coś w stylu "znowu to samo" lub "bądź człowieku mądry".
Ale generalnie bardzo fajny pomysł na film.

Bardzo fajne. Lekkie, zabawne i przyjemne. Jest kilka świetnych tekstów. ..a no właśnie - zastanawiam się tylko czy jak na scenariusz FILMOWY nie jest to trochę przegadane, bo ten scenariusz to właściwie sam dialog/monolog. Ale z drugiej strony wszystkie komedie - nazwijmy je pseudo-romantyczne - są przegadane i jakoś nikomu to nie przeszkadza zanadto
Krótko mówiąc, chętnie bym to obejrzał. Powodzenia.

PS. dopisano po przeczytaniu postu SonnyCrocket'a:
A dla mnie właśnie to jest jeden z tych świetnych tekstów - i właśnie dlatego, że to jedyny wulgaryzm w tym scenariuszu. I w takich okolicznościach, podany lekko (bez zaciskania zębów) - jest moim zdaniem genialny.

W sumie ten finał trochę słaby.Przydałoby się coś mocniejszego.
Może finałowa panienka z wyra okaże się w ostatnim ujęciu w zaawansowanej ciąży ?
Okazałoby się ,że po prostu wpadł i już.Tu już nie trzeba odpowiadac na "Kocham cię".
Albo płacisz alimenty albo się chajtasz.

Dobre.
Orginalny pomysł. Realizacja nie powinna przysporzyć kłopotów. Ciężko byłoby to spaprać.
Miło się czyta, więc i miło będzie oglądać.
Kilka poprawek stylistycznych jest konieczne, ale to tylko kosmetyka tekstu.
Zakończenie faktycznie jakoś rażąco wymuszone. My wiemy o Damiana przeszłości i podejściu. On sam tym bardziej. Panny jednak nie mają pojęcia o przyczynie takiego zachowania Damiana. Dodam, że o ile wcześniejsze sceny "rozstań" ewidentnie dają pannom powód do trzaskania drzwiami, czy wywalania talerza na spodnie, tak ostatniej scenie brakuje tego elementu.
Proponuję albo dołożyć linijkę czy dwie dialogu, zanim Damian powie, że wychodzi, lub jak moi przedmówcy proponują zmienić zakończenie całkiem.

Niech panna powie mu:
- Czekałam, aż wrócisz, bo muszę powiedzieć Ci coś ważnego.
- Chyba nawet wiem, co powiesz.
- Jestem w ciąży. Kocham Cię, Damian
Damian patrzy w kamerę i mówi:
- Dzień aż za bardzo ciekawy.

Innym rozwiązaniem mogłaby być opcja, że Emilia wyznaje, że ona równeiż kochała go od rozmowy w autobusie, że czekała, aż on powie jej to samo, bo kiedy na nią patrzył miała gęsią skórkę i miękkie nogi. I że gdyby wtedy coś powiedział, byłaby najszczęśliwszą osobą na ziemi. Przeszło jej z czasem, ale nadal uważa Damiana jako swoją pierwszą miłość. Kidy Damian usiłuje coś powiedzieć ( w domyśle, że ją kocha) Emilia kładzie palec na jego ustach uciszając go, po czym daje mu buziaka w usta i to ona wysiada jako pierwsza zostawiając damiana w taksówce.

Inaczej mówiąc lustrzane odbicie uczuć Damiana, tylko w wersji Emilki.
To tylko propozycje.
Pozdrawiam.

Z tym się nie zgodzę. Drewniane aktorstwo spapra wszystko. Sama rola Damiana jest o tyle łatwa, że jest on cynikiem. Jednak role żeńskie są tu dość trudne. Tak więc, realizując, przywiążcie wagę do aktorstwa właśnie!

[ Dodano: Wto Cze 05, 2007 1:14 pm ]
IMO:

Pierwsza wersja, z ciążą, jest bardzo fajna (szczególnie z "Dzień aż za bardzo ciekawy"). Druga, z lustrzanym odbiciem uczuć, jest banalna do bólu i zepsułaby oryginalność filmu.

A Pan Vendetta kręci czy tylko pisze ?
Szkoda ,żeby jego prace się marnowały. W końcu nie jesteśmy kącikiem literackim.

W zasadzie tylko piszę. Jestem po scenariopisarstwie więc to z tym zawodem wiążę się na przyszłość. Podesłałem tekst znajomemu, więc jeżeli będzie zainteresowany może coś z tego wyjdzie

dokładnie takie zakonczenie widziałbym w tym filmie
czegoś tam własnie zabrakło na końcu...
Ogólnie bardzo lekkie, miłe i przyjemne. Chętnie zobaczyłbym gotowy film.

Grzes, ja wiem, ze złe aktorstwo potrafi spaprać pracę najlepszym, ale miałem na myśli realizację od strony technicznej. Moja wina. Dla mnie to było oczywiste. Będę lepiej precyzował wypowiedzi

A co do zakończenia z odbiciem uczuć to może i jest to mało oryginalne, ale taka właśnie wersja przyszła mi jako pierwsza do głowy, kiedy czytałem scenariusz.
Zgadzam się, ze skoro mi się takie rozwiązanie samo nasunęło, to i wielu innym też, nie uważam jednak, że proste czy oczywiste koleje rzeczy są złe.
Może tylko mniej zaskakujące

Ogólnie rzecz biorąc pomysł bardzo dobry - podoba mi się, korekta z ciążą dodaje pazura, ale jest jedna rzecz, którą ciężko mi "kupić" w aktualnej postaci - bezpośredni dialog z widzem. Najpierw kamera obserwuje randkowe katastrofy bohatera, potem staje się tą drugą osobą, z którą rozmawia bohater by po wyjściu z baru znowu stać się osobą trzecią. Zmodyfikowałbym ten moment tak aby widz słyszał myśli bohatera siedzącego przy barze i od czasu do czasu coś pomrukującego do siebie (tu można byłoby rozbudować scenariusz o przypadkowe dialogi z barmanem czy klientami baru). Chociaz z drugiej strony aż za bardzo przypominałoby to klon "Dnia Świra"

Akurat moim zdaniem bardzo dobry sposób zrobienia filmu - raz widzimy Damiana jako fabularną postać, a raz jako narratora/prezentera/respondenta, jak w dokumentach. Jest oryginalne, a zarazem bardzo czytelne. Żeby widzowi się nie mieszały ujęcia, proponuję następujące zabiegi:
1. niech Damian będzie inaczej ubrany jako postać a inaczej jako narrator,
2. zdjęcia fabularne niech będą zrobione na jakiś filmlook (zwiększony kontrast, dodana gamma, jakaś jeszcze korekcja kolorów), a zdjęcia narratorskie niech wyglądają bardziej jak materiał telewizyjny (czyli obraz z kamery jaki jest, bez żadnej korekcji). Jeżeli kamera ma możliwość ustawiania migawki, to niech do fabularnych będzie 1/50, a do narracyjnych 1/100 lub nawet 1/200.

A ja bym w tym aspekcie nic nie zmieniał, bezpośredni monolog do widza jest bardzo fajny. Nadaje klimatu do filmu, mnie to przypomina taki "allenowski" styl filmu.

Inny ubiór Damiana według mnie jeszcze bardziej zakręci całą sytuację, gdyż on po skończeniu swojej opowieści wychodzi z baru i mamy scenę na ulicy. Widz wtedy od razu zada pytanie "dlaczego on się przebrał?". Chociaż mam jeszcze inny pomysł, żeby to nie wyglądało do końca jak "reportaż" - wpleść kilka ujęć z osoby trzeciej w których widać, że Damian gada do pustego fotela a nawet dołożyłbym wątek ubarwiający np. dialog barmanek w stylu
- A co on tak gada do tego fotela? Dziwny jakiś ...
- To ty nie znasz Damiana ?

Tak więc może jednak wycofam się z swojej stanowczości, bo kwestia tego momentu oraz pokazanie innych zależą też od reżysera.

Moim zdaniem to nie ubarwi tylko namiesza - będzie to jakaś podpowiedź, że Damian ma z głową, a przecież nie ma. Dlatego powinien gadać do widza, patrząc w kamerę.

Zgadzam się z Sonny(m)Crockett'em, usunąłbym przekleństwa, przynajmniej jedno i zakończył "i bądź tu mądry", bez poruszania tematu ciąży.

Ogólnie scenariusz mi się podoba.

Wg. mnie cenariusz dobry, jak wygląda sprawa jego realizacji czy przerobienia ?? Zgadza się autor na przeróbkę czy nie specjalnie ?? generalnie myślę od ponad roku nad czymś podobnym jedkak krótszym z mniejszą liczbą dialogów...