Forum Kamera!Akcja

Scenariusz mojego autorstwa, do pierwszego odcinka krótkiego serialu, który pragniemy w niedługim czasie zrealizować z kolegami. Młodszym potencjalnym widzom scenariusz przypadł do gustu, ale bardzo chciałbym wiedzieć, co powiedzą o nim osoby, które już trochę w amatorskim kinie siedzą.

Ciekawi mnie, czy akcja trochę wciąga, czyli czy po takim odcinku ktoś miałby ochotę obejrzeć następny? Będę wdzięczny za wszelakie rady, które pomogłyby mi zmodyfikować scenariusz tak, aby w efekcie widza mocno zaciekawić.

Mam też szczerą nadzieję, że to co napisałem będzie jasne dla większości. Zdarza mi się coś nie jasno opisać, więc z góry przepraszam.

Zapowiada się nieźle. Ma potencjał.

Moim zdaniem lepiej byłoby kręcić tylko od momentu kiedy Mara zadzwoniła do Roberta. Wtedy to jest bardziej wciągające i buduje napięcie.

Hm... Tak chyba zrobię... Chociaż zastanawiam się, bo całość ma być serialem, czy nie zostawić sceny z krzesłem na sam początek puścić czołówkę i zacząć od sceny jak Mara do niego dzwoni.

Tylko tyle komentarzy? Liczyłem na jakąś konstruktywną krytykę...

E no, Mistrzu, moja krytyka była całkiem konstruktywna.

Odpowiem Ci jeszcze konkretnie na pytanie: tak, po obejrzeniu takiego odcinka zapewne miałbym ochotę na następny (pod warunkiem, że ten będzie porządnie zrobiony, ze szczególnym uwzględnieniem gry aktorskiej). Oczywiście, możnaby to udoskonalić, w sensie dać na końcu jakiś cliffhanger. No ale to już tylko Ty możesz zrobić, bo tylko Ty wiesz, co będzie w następnym odcinku.

Abstrahując od pytania, musisz jeszcze pamiętać, że problemem jest nie tylko to, czy widzowie będą chcieli obejrzeć następny. Problemem jest też to, czy będą mieli ochotę dooglądać do końca ten. Moim zdaniem ten problem akurat Ciebie nie dotyczy (powtarzam - pod warunkiem, że będzie to dobrze zrealizowane; to jest horhor i nie ma miejsca na bekę). Ale mimo to warto o tym pamiętać - ileż to razy na tym forum były problemy typu "nie dałem rady obejrzeć do końca"?

Scenę z krzesłem wywal. Nic nie wnosi do filmu. A jak już, to daj ją w drugim czy trzecim odcinku, tak, żeby pasowała do reszty (nie tylko klimatem, ale i akcją). Scena z cmentarzem - to samo.

Ciężko to skomentować. Odgórnie tekst jest napisany w konwencji satanistycznej i ma zadanie przestraszyć potencjalnego widza. Wbrew pozornej prostocie takich filmów
wystraszenie widza nie jest wcale takie łatwe.Twój scenariusz idzie po lini najprostszej :
nie ma żadnych haczyków fabularnych - cały ciężar wystraszenia spadnie zatem na realizatorów.Co zle wróży.Z zabójstwami ja bym się nie spieszył.Budowanie napięcia wymaga nie lada prezyzji.Napewno trzeba ten tekst jeszcze raz napisać ,przemyśleć.Co zmienić ? Nie wiem. To nie są moje klimaty.W każdym razie jakbym się brał za taką tematykę olałbym kółka satanistyczne a wziął się za Stephena Kinga.Jego krótkie opowiadania idealnie nadają się do sfilmowania np :"Nocna zmiana".
A jeśli już koniecznie ten temat to kilka sugestii:
Trzeba wymysleć dlaczego bohater/bohaterzy wkraczają do ekipy satanistycznej.
Może w ramach integracji studenckiej w akademiku?Może zakochał się w jakiejś czarnuli ?
Nie trzeba mordowac od razu.Ciekawsza wydaje mi sie przemiana głównego bohatera/bohaterów z dobrego na złego pod wpływem obrzędów itd.

Hm... haczyki fabularne

Po pierwsze irytuje mnie fakt, że spirytyzm wszystkim się kojarzy z satanistami. Z założenia nie ma to być horror, lecz połączenie gatunków SF z thrillerem. Ogólnie wszystkie części miałyby przedstawiać śmierci kolejnych osób, a co istotne, żadna z nich nie jest nieprzemyślana.

Dlaczego nasze kółko spirytystyczne urządza sobie seansik? Pozornie z ciekawości, praktycznie spisek jest głębszy. Dwie osoby lądują tu przypadkiem - Max oraz Wojtek. Natomiast sama Mara ma w tym ściśle określony cel, Kasia i Agnieszka występują jako osoby towarzyszące, a zarazem "tarcze ochronne" i "wabiki" dla Mary. Intryga jest grubsza... Rola Roberta jest również ważna, ale to qrcze ma wyjść później!

W tym wszystkim skupiłem się bardziej na stworzeniu historii, mimo wszystko prawdopodobnej o dwojakim zakończeniu. Największy problem dla mnie to zaciekawić widza... Nie wiem, co mógłbym tu jeszcze dodać, aby złapać widza.

Dodam scenę na początku, kilka szczegułów i wrzucę raz jeszcze.

Taki niesatanistyczny spirytyzm zawsze kojarzył mi się z tym, że wokół okrągłego stołu siada grupka osób w różnym wieku, wśród których jest medium - starsza kobieta, która gapi się w szklaną kulę i coś tam widzi, a po jakimś czasie wpada w trans i mówi głosem zmarłego, który został przywołany. Dookoła palą się świeczki, ale żadnego pentagramu nie ma.

A w Twoim scenariuszu na początku jest półnagi zakrwawiony nastolatek, potem dziewczyna w gotyckim makijażu uśmiechająca się nad grobem (w dodatku ma na imię Mara) - to wszystko kojarzy się z satanami. I już widz ma uaktywnioną określoną kategorię poznawczą, i cokolwiek dalej się dzieje, nie jest w stanie go przekonać, że to tylko taki "neutralny" spirytyzm. Nawet cysterna czyściutkiego spirytusu nie pomoże. W dodatku po takim wstępie widz - jak się okazuje, nieprawidłowo - zaklasyfikuje film jako horror, a nie jako sci-fi/thriller.

Po pierwsze jeśli już chcesz mordować wszystkich po kolei przedstaw wiarygodne sylwetki
głównych bohaterów.Nic o nich nie wiemy.A jeśli nic o nich nie wiemy nie utożsamimy się z ofiarą.Będzie tylko kolejny trup.Wez sobie trójkę głównych bohaterów ,którzy się znają np:
2 chłopaków 1 dziewczyna lub 2 dziewczyny 1 chłopak.I przedstaw ich relacje.