Przede wszystkim dobrze, że ten film powstał. Teraz czekam, aż ktoś zrobi wielkie widowisko historyczne o Powstaniu Warszawskim. Pytanie tylko skąd znajdą się pieniądze by to sfinansować…potrzebne będzie więcej niż też jeden czołg, którym dysponuje polska kinematografia
Inaczej skończy się tak żałośnie jak przy „płonącym” Rzymie w „Quo Vadis”…reżyserze, Twój ogień za mało parzy…
Kilka scen, naprawdę wbija w tym filmie w fotel, szczególnie ostatnie…mnie najbardziej poruszyła śmierć generała, może dlatego, że była pokazana jako pierwsza. Ale jest też kilka rzeczy, do których bym się przyczepił. Trochę to wszystko za bardzo koturnowe, bohaterowie nieco papierowi…nie ma w nich życia…najbardziej żywą postacią jest oficer grany przez Chyrę – w nim jest prawdziwa tragedia!
Trochę za dużo było też wątków zaburzających bieg filmów – na przykład aresztowanie krakowskich profesorów: tak jakby Wajda chciał pokazać możliwie najwięcej o wojnie. A przecież nie o to chodziło.