Forum Kamera!Akcja

A ja bardzo się cieszę z tej nominacji. Liczę , że Wajda dostanie Oscara. Wczoraj nawet się założyłem o to i wierze, ze wygram.
To zadziwiające, że wszyscy jesteście takimi arcykrytykami. Może to kwestia narodowości..
Może dlatego w Polsce robi się tak malo ogolnie znanych filmow.. MAlo artystycznych walorów... Heh. Uważam, że prostota jest najlepsza cechą tego filmu.

pzdr

Mi film podobał się ale od strony historycznej. Polak który mniejwięcej wie co się wydarzyło w Katyniu bezproblemu zrozumie ten film. Ale gorzej jest gdy pokazuje się go szerszej widowni niekoniecznie z Polski. Sam Wajda mówił że jest to film kierowany głownie do Polaków. Amerykanin, Niemiec czy Australijczyk mogą nie pojąć jak wielkie znaczenie dla historii Polski miała zbrodnia na wschodzie.

Film faktycznie w niektórych momentach jest nudnawy i niedopracowany. Wajda znany ze swoich dzieł powinien zrobić to troche lepiej.

Jeżeli ktoś kochał kobietę, która umarła to wystarczy mu jej szal, żeby poruszyć wspomnienia i sprawić, że z jego oczu spłyną łzy. Ale czy to znaczy, że szal był cudowny, czy że kobieta była cudowna?

Bo Katyń choć dotyczy rzeczy ważnych to kicz totalny. Jedyne co fajne to muzyka, a poziom oddziaływania na widza to poziom tanich horrorów opierających się na efekcie obrzydzenia. Dostajemy nudną fabułę, beznadziejne dialogi i średnią grę aktorską, a cały efekt tkwi w jak najbardziej dosłownym, ludzkim i prymitywnym pokazaniu tejże tragedii - czyli śmierć, grzebanie ciał... Zero ambitniejszych wartości tylko płytki najazd na najbardziej płytki zakątek ludzkieh psychiki. Tylko muzyka jest fajna.

Film jest bardzo chaotyczny. To głównie przez to, że pan Wajda umieścił w nim za dużo własnych odczuć. Ale w końcu miał do tego pełne prawo.
Można zaryzykować twierdzenie, że jest to trochę obraz autobiograficzny. I może "tu jest pies pogrzebany"...
Dodatkowy chaos może wprowadzać różnica jeżeli chodzi o styl. Mianowicie, zarówno początkowa, jak i końcowa sekwencja została zrealizowana przez reżyserów "młodego pokolenia". Całym środkiem zajął się Mistrz. Wstęp i zakończenie - żywiołowe, pełne niepokoju i napięcia sceny. Rozwinięcie - stonowane i pełne osobistych przeżyć (o czym pisałem powyżej).
Cieszy mnie to, że "Katyń" został nominowany, ale nie uważam, żeby zdobył Nagrodę Akademii.

Przede wszystkim dobrze, że ten film powstał. Teraz czekam, aż ktoś zrobi wielkie widowisko historyczne o Powstaniu Warszawskim. Pytanie tylko skąd znajdą się pieniądze by to sfinansować…potrzebne będzie więcej niż też jeden czołg, którym dysponuje polska kinematografia Inaczej skończy się tak żałośnie jak przy „płonącym” Rzymie w „Quo Vadis”…reżyserze, Twój ogień za mało parzy…

Kilka scen, naprawdę wbija w tym filmie w fotel, szczególnie ostatnie…mnie najbardziej poruszyła śmierć generała, może dlatego, że była pokazana jako pierwsza. Ale jest też kilka rzeczy, do których bym się przyczepił. Trochę to wszystko za bardzo koturnowe, bohaterowie nieco papierowi…nie ma w nich życia…najbardziej żywą postacią jest oficer grany przez Chyrę – w nim jest prawdziwa tragedia!
Trochę za dużo było też wątków zaburzających bieg filmów – na przykład aresztowanie krakowskich profesorów: tak jakby Wajda chciał pokazać możliwie najwięcej o wojnie. A przecież nie o to chodziło.