Forum Kamera!Akcja

Witam serdecznie. Moja "przygoda" z kamerą zaczęła się od tego, że zostałam wolontariuszką w Muzeum Auschwitz-Birkenau - kręcę wywiady z byłymi więźniami. Szkolenie, jakie przeszliśmy w Muzeum było wystarczające do tej pracy. Do tego miałam zajęcia z kamerą na uczelni. Ale... to dla mnie za mało, a samodzielne bieganie z kamerą i kręcenie uroczystości rodzinnych niewiele mnie nauczyło. Chodzi o to, że mam pomysł: chcę nakręcić całe Muzeum, blok po bloku, każdą ekspozycję itp. Jak to zrobić? W niektórych blokach jest ciemno - nie mam lampy, nie wiem jaka powinna być, ile kosztuje itd. Przy statywie nie mam kółek, a nawet gdybym miała - chyba tam byliście i wiecie, ile tam kamieni. Z kolei kręcąc z ręki jest ryzyko pijackiej trzęsawki. No i muzyka - gdyby film miał być kiedykolwiek rozpowszechniony, to do kogo mam się zgłosić po podkład skrzypcowy? A może lepiej znaleźć sobie po prostu studenta Akademii Muzycznej?
Na szczęście z montażem będzie dobrze To opanowałam i tego się nie boję
Proszę o jakiekolwiek porady / pomysły. Poszperałam na forum i wiem, że na pewno tu zostanę Ale czegoś typowo dla mnie nie znalazłam, bo... nikt tu budynków nie kręci.
Pozdrawiam

zalezy od kamery , od efektu jaki chcesz osciagnac . Rozstawienie oswietlenia to najbardziej czasochlonna sprawa na planie . Najlepiej jak przejrzysz forum , temat byl wielokrotnie poruszany.
Poszukaj jakiegos steadycamu czy floatcamu .

Wszystko przed Tobą można by rzec. Montowałem kiedyś dokument o Manjdanku (straszna kicha nawiasem mówiąc) i też przerabiałem motyw skrzypiec. Studenci to dobry pomysł - jest tu paru muzyków po studiach. Popytaj.

Zawsze masz panoramy i transfokacje ale to trzeba potrenować aby nie przesadzić. Jeśli masz kamerę z manualną ostrością to masz jeszcze zabawę głębią ostrości i przechodzenie z planu na plan. Tak więc statyw z dobrą głowicą i pewna ręka na początek.

Jeśli plany będą ciekawe to nieszkodzi, że będą statyczne. Najważniejsze do plastyka i nietypowe i wymowne ujęcia. Nie wiem czy takie filmowanie każdego budynku to dobry pomysł. Po prostu nikt tego nie udźwignie. Film z definicji jest pewną kondensacją informacji. Lepiej się skupić na mniejszej ilości obiektów ale ważnych i zrobić to dobrze niż się rozmieniać na drobne.

Światło... teoretycznie wystarczyłyby jakieś halogeny ale jak wspomniał mario - to zależy od tego co chcesz osiągnąć: czy "byleby było widać" czy zależy na plastyce. W tym drugim przypadku ważniejsze jest nie tyle jaka lampa ale gdzie stoi. Jedna to za mało na mój wzrok.

Tak, ale idea jest inna: to takie jakby oprowadzenie kogoś, kto tam nie był i dopiero się wybiera (np. uczniowie zza granicy). Biorąc pod uwagę moje doświadczenia myślę, że nie jest to takie głupie, jakie się wydaje. To też wspaniały materiał dla kogoś, kto sie interesuje tematem. Nam, wolontariuszom, potrzeba czasem rzucić okiem na były obóz (w związku z wykonywanymi przez nas pracami). I wreszcie: archiwizacja obecnych ekspozycji. Niech to po latach zostanie jako jeden z fragmentów historii tego miejsca. Wiecie, o co chodzi. To nie filmik na kilka minut pt. "Tak to mniej więcej wyglądało 62 lata temu". To film "Tak to wyglądało w 2007 roku". Ekspozycje są poświęcone różnym narodowościom i nie chcę którejś pominąć, bo ofiary są dla mnie równorzędne. No i wreszcie: wiecie, jak wyglądają budynki, do których nie wolno Wam wejść? Ja to mogę nakręcić. I ludzi, którzy tam w pocie czoła pracują dla Pamięci.


Lampa stoi... Tak, ale raczej mi nie zamkną bloku tylko dla mojego kręcenia. Turystów jest tysiące każdego dnia. Nie będę ich też przesuwać i zajmować i tak małej przestrzeni, bo w tym miejscu to nie do pomyślenia. Chciałabym kręcić jakbym była turystką, i kręcić też zwiedzających. Wiem, że to wszystko dziwne jak diabli, ale to jakby przedłużenie mojej pracy dyplomowej sprzed lat, poza tym co coś, co uważam za potrzebne. I wiem, że ktoś z zewnątrz nie nakręci tego dobrze, bo chodzi o uchwycenie i teraźniejszości, i przeszłości (tylko tak można osiągnąć tu cel edukacyjny), a laik w tym temacie raczej tego nie zrobi.

Pozostaje kręcenie w skrajnie amatorskich warunkach - tylko te warunki trzeba możliwie jak najlepiej wykorzystać. Jakiś pomysł?

[ Dodano: Wto Lip 24, 2007 1:36 am ]
A może nie pozostaje mi nic innego, jak zgłoszenie pomysłu do Pracowników? Tylko że to nie zlecenie Muzeum, tylko moja prywatna inicjatywa, więc dlaczego mieliby na kilka dni udostępnić budynki tylko mi? Przecież większość odwiedzin rezerwuje się dużo wstecz, więc to raczej nierealne.

Więc jak rozumiem chodzi ci o coś czysto archiwalno-dokumentalnego. No cóż... lampa na kamerę i do boju. Tak naprawdę średnio to ogarniam. Tak czy owak - nie pokażesz w filmie całego obozu. Nawet w Izraelu nie wytrzymaliby 12 godzinnego video-przewodnika a jeśli skrócisz to do "30 sekund na budynek" to też sporo stracisz.


Nie doceniasz ludzi. Osobiście uważam, że raczej przydałby ci się operator bardziej doświadczony jeśli chcesz to wszystko uchwycić.


Oj.. już widzę podejście a la "Mam w dupie pański sekator panie Jones" - pójdź najpierw i porozmawiaj z dyrekcją. Najwyżej odmówią ale jeśli to normalni ludzie a to dobrze zaprezentujesz to powinni się zgodzić. Przecież muzeum nie jest czynne 24/24 - możesz kręcić po godzinach.

Nie "Mam w dupie pański sekator" - wiem jak Muzeum funkcjonuje i nie zamierzam się narzucać. Ale owszem, rozmawiałam dziś z kimś z Muzeum i wiem co robić odnośnie wyrażenia na to zgody itd.
Nie chciałam też dać do zrozumienia, że nie doceniam ludzi. Oczywiście jestem ZA operatorem, chodziło mi o to, że ktoś tam jednak (w tym wypadku ja) musi być i służyć wiedzą.
I wiem też, ile trzeba, by pokazać budynek i co w nim pokazać.
Ustalmy coś: prosiłam o porady czysto techniczne. Nie chcę tłumaczyć się tu z każdego zdania, nie widzę potrzeby opowiadania co, dlaczego, z kim i jak zrobię.

Strasznie nerwowa.
Pozwoliłem sobie na kilka uwag ponieważ miałem do czynienia z podobnym projektem. Jeżeli zamierzasz wziąć operatora to wskazówki techniczne nie są ci potrzebne bo on będzie dysponował stosowną wiedzą i powie ci co i jak.

Dobra Nie mam głowy do dalszej wnikliwej dyskusji, tym bardziej, że jest zbędna Lepiej opowiedz, jak było z tym Majdankiem, bo mnie to bardzo zainteresowało.

To straszna historia. Trawestując Woody Allena "Przegapiłaś bardzo nudny dokument o Majdanku". Operator był ignorantem, reżyser to 50letni debiutant i do tego poeta o kompozytor samouk o izraelsko-walijskich korzeniach. Przeszedł na narcyzm.

"Przewodnikowe" ujęcia obozu, skany zdjęć, cytaty z klasyków antysemityzmu w aspekcie kościelnym, wiersze, piosenki... miszmasz totalny.

Nie będę wnikał w szczegóły. Ta fucha pozwoliła mi zapłacić za kilka miesięcy studiów niemniej było to wykańczające psychicznie doświadczenie i osobiście nie tknę już niczego co ma związek z Holocaustem.