Forum Kamera!Akcja

life like a hamburger

krótki, jednominutowy film o tym jak dwóch mężczyzn je hamburgery. hamburger to symbol życia. tyle z eksplikacji.

film 'life like a hamburgers'

Scenariusz: 8/10
Reżyseria: 6,5/10
Pointa: 8/10
Gra aktorska: 6/10
Montaż: 5,5/10
Muzyka 8/10
Operatorka: 6/10

Średnia: 6

1- beznadzieja
2- bardzo słabo
3- nędza
4- słabo
5- powyżej oczekiwań
6- dobre
7- niezłe
8- bardzo dobre
9- świetne
10- mistrzowskie

Bardzo ciekawa etiudka. Podobają mi się filmy tego typu, bo każdy może z niego odczytać co innego. Nie będę lał wody, porównując was do Picassa, ale robicie podobny efekt. Film za krótki, żeby się rozpisywać, ale na pewno warty uwagi. Ładne użycie chroma key i ciekawa gra aktorska tylko pogłebiają moją ocenę - dobre.

Taaaa , prawdę mówiąc powinienem to wziąć za ostrzeżenie , ale się skusiłem .
Nie lubię etiud o niczym , nie lubię filmów bez sensu , nie lubię filmów o niczym .... mógłbym to powtarzać jak mantrę cały czas .
Ludziska kochane , dlaczego porywacie się na pseudointelektualne bełkoty czy dobudowujecie ideologię rodem z kiepskich książek o filozofii ?
Przejdę do meritum , czyli do Waszego dzieła :

na plus :
- zdrowe , soczyste zdjęcia
- dobrze dobrana muzyka
- krótkie

na minus :
- aktorstwo ? jakie aktorstwo ?
- fabula ? jaka fabuła
- za długie

Ogólnie słaba 3/10 ... tylko dlatego ,że krótkie
Pozdrawiam ...

Jak wielki wpływ na twoją ocenę ma fakt ,ze nie lubisz krótkich filmów?
Mam pytanie, czy próbowałeś sie trochę bardziej zagłębić się w sens tego film. Ważnym kontekstem w jego odbiorze jest to w jaki sposób ludzie spożywają posiłki. To jest klucz wg, którego powinno się kierować.
Dlaczego hamburger nie może być symbolem naszych czasów?

Dzięki za ocenę filmu. Jak na razie spotkał się z różnymi skrajnymi ocenami.

Ogólnie nie lubię takich "głębokich" i ambitnych inaczej filmów, aczkolwiek ten tutaj "coś" ma, aczkolwiek przyznaję, że trudno mi to "coś" zdefiniować.

Ja uwielbiam krótkie , szczególnie te które nie mają dla mnie sensu ....

Nie . I jeszcze raz nie . Film dla mnie to historia a nie książka z przypisami . Albo opowiada ją jasno dla widza , nawet ciężki temat , albo jest po prostu kiepski i jego sens i przesłanie rozumie tylko autor .


Z dnia na dzień . Najlepiej trzy . Ze wskazaniem na śniadanie . Co tu opowiadać - widziałeś "Wielkie żarcie" ?


Tego klucza nie znalazłem , więc te drzwi są dla mnie ciągle zamknięte - dzięki za mapę doń , ale nic to nie daje .

A dlaczego nie kondom ? A dlaczego nie mikrofalówka , a dlaczego nie pralka automatyczna albo telewizor 42`` ? Nie kupuje twojej ideologii . W średniowieczu ludzie też jedli w karczmach i wyszynkach - teraz nazywałby się Mc Donaldy - nie widzę powodu do ubolewania .


Ambicji nie odmówię , ale z płytkim przesłaniem niestety ...

ja doceniam eksperyment, ewidentnie szukacie swojego stylu osobiscie wole scripwritera i opis troche odstrasza; ''awangarda filmowa''... malo skromnie chlopaki ; )

Dzięki za sensowne uargumentowanie swojej oceny. Teraz jestem w pełni usatysfakcjonowany.


Ambicji nie odmówię , ale z płytkim przesłaniem niestety ... [/quote]

Ambicja to początek drogi do tworzenia filmów z głębokim przesłaniem. Nie od razu Rzym zbudowano, więc od czegoś trzeba zacząć:)



Pojecie 'awangarda' ma tylko podpowiedzieć widzowi, że to nieco dziwny film.

Akurat nawet ja, który zasadniczo nie kapuję symboliki głębokich na siłę filmów, tutaj nie miałem najmniejszych wątpliwości, o co w tym filmie chodzi i jak należyć interpretować sposób spożywania hamburgera. Ostateczny dowód, że Twórcom jak najbardziej udało się przedstawić przesłanie w jasny i wyrazisty sposób

Powiedzonko "Życie jest jak..." można przytoczyć do jakiegokolwiek rzeczownika.
Problem w tym jak to pokazać w filmie nie popadając w pretensjonalność. Ty pokazałeś jedzenie hamburgera- kompletnie nie wiem co miałeś na myśli. Jednocześnie film wydaje mi się być jałowym intelektualnie tworem.
W filmie "Harry Angel" Lu Cypher (zbieżność imienia i nazwiska nieprzypadkowa) porównuje jajko jako symbol życia i je zjada. Proste, klarowne, a jednocześnie bardzo wymowne i posiadające "głębię".
U Ciebie nie widzę żadnego pomysłu. Film mnie drażnił. Porównanie do Worhola nie wychodzi na dobre. Andy swego czasu sfilmował śpiącą osobę oraz twarz mężczyzny podczas stosunku oralnego i trzeba taką twórczość rozpatrywać jaką ciekowstkę-potworka.
Jaki to sens jawi się w Twoim filmie???

Wiele w tym prawdy. Jako, że od stworzenia tego filmu minął już jakiś czas to jestem w stanie podejść do niego w inny sposób. Bardziej chłodny, bardziej krytyczny, bardziej obiektywny.
Głównym założeniem filmu było nawiązanie do sztuki filmowej jaka uprawiał Warhol. Konkretniej mówiąc, miał to być afabularny film. Bardziej eksperyment niż konkretne, określona forma. W pewnym stopniu żart ze sztuki filmowej. Z jej pozornego ograniczenia. Praktycznie rzecz ujmując każdy widzi ten film jak chce. Moim założeniem było pokazanie sposobu życia w formie metafory sposobu jedzenia. Fakt co w filmie jest zjadane nie ma istotnego znaczenia. Służyła raczej formie. Tylko, że przez tą formę i tytuł narzucam widzowi interpretację filmu. A miało być zupełnie inaczej.
Jedna osoba może w nim dojrzeć metaforę życia, inna po prostu nudne jedzenie hamburgera etc.
Podsumowując, wygląda na to, że film najlepiej rozumie twórca, wiec coś tu jest nie tak. Wszak, człowiek uczy się na błędach.

Tu z kolei jest mój awangardowy film, który chyba lepiej opisuje moje zdanie na temat takich filmów niż jakiekolwiek słowa.