Forum Kamera!Akcja

Uczucie - film Konrada Szkudlarka

"Uczucie" to krótka etiuda opowiadająca historie życia
uczuciowego Tomka. Tomek jest najzwyklejszym przedstawicielem
gatunku męskiego, ale wyróżnia go jedna rzecz pośród wszystkich
mężczyzn... Tomek jest bardzo uczuciowy, szanuje miłość...
w jaki sposób to robi, musicie przekonać sie sami.

Tytul : Uczucie
Rodzaj : Dramat
Rok produkcji : 2007
Czas trwania : 3min 30sek
Reżyseria : Mikołaj Czekalski
Scenariusz : Konrad Szkudlarek
Zdjęcia : Adrian Magrowicz
Produkcja : Mikołaj Czekalski
Montaż : Konrad Szkudlarek

Obsada
Tomek Norbert Nowak
Anka Sylwia Kurczewska
Beata Aleksandra Śmiatek

Niska jakośc WMV, 384x208x25fps, video=320kb/s, audio=64kb/s - 8,85MB
Wysoka jakośc XviD 672x384x25fps, vido=1432kb/s, audio=~192kb/s - 41,5MB
VideoGoogle

Z góry dziękuje za wszystkie pozytywne i negatywne opinie (chociaż pewnie tych drugich będzie więcej)

- 1 ujęcie bardzo fajne (fajnie zamknięty kadr)
- brak zbliżeń
- czasami kamera za daleko stała co dystansowało od bohaterów
- aktorstwo przeciętne (wypowiadane frazy na jednym poziomie emocjonalnym )
- fabuła mało odkrywcza- największa wada filmu

Przeciętny filmik-czyli opinia negatywna

Cóż co do fabuły. Czułem jakbym oglądał jakiś słaby serial. Najpierw chłopak czeka na dziewczynę, ona przychodzi, wszystko jest OK między nimi ona go nagle rzuca, bo tak i już (ten pierścionek, wzruszyłem się). No a koniec, to bardzo samokrytyczna puenta, albo jakiś manifest (co kto tam woli). Związków przyczynowo-skutkowych brak. Dialogi słabizna. Wykonanie techniczne średnie. Ogółem scenariusz słaby.
W skali szkolnej dałbym 2.

Zdarzają się ładne obrazki. To na pewno plus. Ale i połamana oś się pojawia, niesymetrycznie kręcone dialogi, zbyt mała różnica planów. Także zdjęciowo wygląda to raczej średnio.

Reżysersko też kiepsko. Inscenizacja rozmowy na ławce w parku jest - delikatnie mówiąc - mizerna. Aktorstwo swoją drogą, ale posadzenie odtwórców w takiej pozycji w stosunku do siebie, brak jakiegokolwiek kontaktu wzrokowego... nawet dobry aktor miałby problem żeby wygrać tu jakieś uczucia (ale zawsze byłyby to jakieś uczucia. Tu niestety jest ich zero). Równie dobrze można ich było posadzić plecami do siebie.

Za to pointa całkiem sympatyczna. Szkoda tylko, że "od czapy" jeżeli chodzi o konwencję całości.

szczerze wam powiem że ta scena jest wyreżyserowana dokładnie tak jak wyglądało rozstanie mojego kolegi.... nawet dialogi są podobne oni też tak siedzieli i zero spojrzeń na siebie może to był zły przykład do reżyserii

I właśnie dlatego, że tak to wyglądało naprawdę, nie powinieneś tego przenosić w tej postaci na ekran. Film nie jest odtworzeniem rzeczywistości. Nic, co dzieje się w filmie, nie jest takie jak wokół nas.

To, że oni naprawdę siedzieli do siebie niemal odwróceni plecami, bez cienia spojrzeń, a co gorsza BEZ WIDOCZNYCH EMOCJI, to najgorsze co może nas spotkać w filmie. Jak to może nas zainteresować, skoro nie widać żeby to w jakiś sposób interesowało samych bohaterów?

Tak samo sprawa wygląda z dialogami. W filmach nie używa się normalnych, zasłyszanych rozmów. Każda, nawet Twoim zdaniem, najwspanialsza kwestia aby trafić do filmu musi być odpowiednio okrojona i wpasowana w kontekst. Inaczej będzie nudna i nie będzie dla niej miejsca.

Oczywiście masz racje, ale jakby wszyscy odrazu wszystko umieli to by nie było kina amatorskiego dzięki za uwage, napewno zastosuje sie do waszych uwag przy następnej produkcji warsztatowej Zresztą scenariusz był napisany w 10 minut nakręciliśmy to w kolejne 20 minut... nie po to żeby zrobi HIT ale powiczyc....

Scenariusz i reżyseria - średnie, zakończenie nie dobre, można to było zrobić z "większym jajem" skoro taka piosenka na końcu. Pomysł - 4, jego realizacja - 3.
Gra aktorska - średnia, choć miejscami dość naturalnie wypadła.
Dźwięk i muzyka - bardzo dobre, z wyjątkiem kwestii "kocham cię" w przedostatnim ujęciu, również głos czytający z offu jest mało "wybijający się", może mikrofon był zbyt blisko, jest dostrzegalne, ale bardzo nie razi.
Zdjęcia - wypadły najsłabiej i choć są płynne i statyczne i czasem ładnie kadrowane to zbyt ciemne - przysłona! Zwłaszcza scena na ławce. Trzy ujęcia z pomysłem to ujęcie pierwsze i dwa ujęcia kałuży; do której wpada pierścionek oraz gdy chłopak go wyjmuje.
Montaż - 4+, od początku w wielu miejscach połamana oś, co LGF słusznie zauważył.

Ogólnie za poprawność techniczną; dobry dźwięk, statyw - 4.

Hmm wiecie co to możebyć śmieszne ale ja nadal nie wiem czym do końca jest ta [b]OŚ]/b] czy mógłby mi to ktoś nakreślić w miare wyraźny sposób, bo niestety chwilowo nie mam dostępu do fachowej literatury

Oś to jest linia rozciągnięta między dwoma gadającymi ze sobą postaciami. Rzecz polega na tym, że trzeba się zdecydować, po której stronie osi ma być kamera. W zasadzie nie powinno się tak robić filmu, że są przemieszane ujęcia robione z dwóch przeciwnych stron tejże osi, bo wtedy postacie zamieniają się miejscami - ten co był po lewej nagle jest po prawej i vice versa. Inny przykład to jak ktoś biegnie - też kamera powinna zawsze być z jednej z jego stron. Jeżeli w jednym ujęciu biegnie w lewo, a w następnym już w prawo, to wygląda to tak, jakby odbił się od jakiejś niewidzialnej przeszkody, zawrócił, albo jakby to był ktoś inny (kto na przykład biegnie mu naprzeciw).

Złamanie osi grozi dezorientacją widza oraz zjechaniem na forach internetowych dotyczących robienia filmów. Chyba że jest się Sidneyem Lumetem. Wtedy wolno.

Teoria teorią.
Masz przykład:
ujęcie z 1:09- chłopak stoi po lewej stronie kadru, dziewczyna po prawej stronie
następne ujęcie 1:10- chłopak stoi po prawej stronie kadru, dzieweczyna po lewej. ŹLE
Najprostsze wytłumaczenie: staraj się aby w w każdym ujęcie dany bohater stał w tej samej częsci kadru (w czasie rozmowy).

A najlepiej zrób całą rozmowę w jednym ujęciu, wtedy unikniesz wszystkich możliwych błędów montażowych

Panowie wielkie dzięki za wskazówke, napewno sie zastosuje.... ale tak patrząc po współczesnych filmach/serialach to twórcy bardzo często łamią ta zasade

kwestia tego czy jest to łamane świadomie. Mi się podobało nawet, jak to zwykle bywa w polskim kinie (i to nie tylko offowym) dźwiek wyszedł słabiutko, choć muzyka ładnie dobrana.
Reżyseria i aktorstwo całość jest strasznie sztuczna/
Zdjęcia brakuje trochę bliskich planów, niby poprawne, ale jakoś takie strasznie zwykłe. W ujęciach na ławce kamera za wysoko, kadr wygląda zbyt subiektywnie.
Montaż za pierwszym razem nie zwróciłem uwagi na oś, niby rzeczywiście jest złamana kilka razy, ale nie razi to jakoś bardzo...

Moim zdaniem to jest wyłącznie kwestia tego, czy złamana oś faktycznie dezorientuje. Świadomość nie ma tu nic do rzeczy, bo zdecydowana większość widzów i tak nie jest w stanie stwierdzić, czy było to świadome czy nie.

A czy istniej4e jakiś "złoty srodek" na unikanie problemów z osią.... np... poprzez pokazanie detalu między tymi dwoma scenami.... można tak robić ??

Między dwoma ujęciami jeśli już.
Jest sposób: nie przecinać osi, albo przeciąć ją kamerą na ruchu, a nie na sklejce montażowej.

A tak naprawdę, to grześ ma rację, jeśli nie jest to widoczne to jest ok, tak naprawdę sztywno należy się tego trzymać tylko przy dialogach.

Rozumiem, i to mi dało odpowiedź na pytanie które mnie meczy do jakiegoś czasu "dlaczego kamery w serialach podczas dialogu robią ruchy takie zę widz odczuwa jakby obraz był niestabilny"... dzięki

Ogląda się trochę jak polsatowski paradokument, ale ogólne wrażenie dobre.
Przy okazji widzę, że masz za sobą całą ekipę - ja mam tylko aktorów:P
A czy mógłbyś mi zdradzić, może potrzeba do tego specjalnego programu - ja mam tylko Video Studio 8, jak zrobić to zanikanie obrazu (że scena nie zmienia się gwałtownie, ale zanika w ciemności;) i jak zrobić takie "lecące napisy"? A nie takie statyczne, wyskakujące pojedynczo. Będę tu zaglądać z nadziej Twojej odpowiedzi.
Pozdrawiam:)