Forum Kamera!Akcja

Zapraszam do obejrzenia naszego filmu pt: "Bezsenność"

Wszelkie komentarze i uwagi mile widziane.

XVID:

http://demonstales.com/bezsennosc_xvid.avi

YouTube:

http://www.youtube.com/watch?v=AKhstneZ_6A

czas trwania: 3 minuty

Hmmm...

Łagodnie:
Jako wprawka - ładnie, szkoda tylko, że pomysł pozostawiłeś nierozwinięty.
(Moim zdaniem)
Popracuj mimo wszystko nad oświetleniem. Wiem, że akcja dzieje się w nocy, ale światłem można wiele namalować, nawet wyeksponować ciemność.

Piszę taki trochę groch z kapustą, bo nie jestem pewien, jaki jest Twój kierunek. Jeśli montaż i reżyseria, jak w tyłówce, to kolejno:
-miło, jest ciągłość, wszystko czytelne, etc. Dźwięk ( o ile można tu mówić o dźwięku, bo to raczej sama muzyka) też, przynajmniej nie przeszkadza w oglądaniu
-niewiele tam było do reżyserowania, w sensie pracy z aktorem, więc się nie wypowiem.

A tak z czystej ciekawości, możesz opowiedzieć o swojej interpretacji? Bo zawsze mnie zastanawia, jak bardzo różnią się perspektywy twórcy i odbiorcy.

Zgadzam się z przedmówcą. Jako wprawka film możeby i się obronił. Chociaż z drugiej strony nie widzę elementu, który chcieliście przećwiczyć .

Historii w tym nie ma, dramaturgii również żadnej, ciągnie się i dłuży niemiłosiernie. Tym samym ciężko dotrwać do końca, zwłaszcza, że przez większą część czasu jest najzwyczajniej w świecie za ciemno.

Nie wiem skąd ostatnio bierze się maniera przejść przez czerń. Jak już ich używać, to w jakimś konkretnym celu. I przede wszystkim - nie przesadzać z ich ilością. Nadmiar bardziej denerwuje niż intryguje.

Ciemno jak w du***.
Ale to już trzeba pogadać z fachowcami od światła bo ja się nie znam.Co prawda słyszałem kiedyś ,że niebieskie lampki nadają się do takich rzeczy. Zresztą sultal będzie wiedział.
Lubię takie psychodeliczne klimaty.Dodatkowym plusem jest próba zabawy z tłem muzycznym - niesprecyzowanymi dzwiękami ,które dodają tej psychodeliczności.
Tak jak pisano wyżej - pomysł nierozwinięty - brakuje jakiegoś finału.
Jeśli chodzi o budowanie napięcia mogło byc lepiej.
Mam nadzieję ,że zrobicie jeszcze coś dłuższego tym klimacie.

Całkiem całkiem. Ja raczej zastrzeżeń nie mam. Może więcej napięcia (jakieś triki, operatorskie tricki, może jakieś ciekawe, bardziej skomplikowane długie ujęcie) przydałoby się scenie gdy facet jest zabijany przez siebie, chwilę przed tym jak się budzi. Ale ogólnie jest ciekawie. Nawet mi się podoba takie nierozwinięte zakończenie. Sam konskwetnie zakańczam swoje filmy w podobny sposób. Pozdr.

To akurat średni powód do dumy...
Film, jeśli nie jest jakimś radykalnym eksperymentem, mimo wszystko powinien mieć jakąś pointę...

FabrykaBaniek, drastyczne, krótkie zakończenie nie równa się brak pointy. Właśnie z tych filmów, które właściwie nie mają zakończenia najczęściej można wyciągnąć jakąś pointę. Tym lepiej, że każdy wywnioskuje coś innego. Gdy film ma klasyczne, poprawne zakończenie, wtedy twórcy narzucają widzowi swój punkt widzenia, nie pozwalają mu się zastanowić, stworzyć własnej interpretacji. Wszystko jest pewne i uzasadnione, nie ma tej niepewności, tego znaku zapytania, który jest właśnie refleksją. Dopiero gdy dzieło, jest niedokończone, wtedy paradoksalnie staje się pełne. Wiele filmowych klasyków odbiega od zasady, według której po punkcie kulminacyjnym, musi nastąpić rozładowanie napięcia(czyli właśnie to klasyczne zakończenie) patrz: Absolwent. To akurat pierwszy lepszy tytuł, który wpadł mi do głowy. Oczywiście nie każdy gatunek może sobie na to pozwolić, ale moim zdaniem często jest to wręcz wskazane.
Pozdr.

A ja się będę trzymał, że brak pointy to jednak brak pointy.

Nuwanda, jak rozumiesz zakończenie filmu? Jak go interpretujesz? Bo wierz mi, jestem ostatnią osobą, która ma cokolwiek przeciwko wynoszeniu filmu do takiej sztuki, którą już można interpretować, ale to nie jest takie proste jak by się mogło wydawać.

Uważasz, że "Bezsenność" jest taką właśnie sztuką?

Przyanam, że to co napisałem nie tyczy się bezpośrednio omawianego filmu.
Przy czym w "Bezsenności" brak pointy ma, jak mi się wydaję też inne bardziej przyziemne usprawiedliwienie. To tyczy się zresztą większości filmów niezależnych. Chodzi o to, że schematyczne rozwiązania, w tym także schematyczne zakończenie, wychodzą strasznie sztucznie, sztywnie, przez brak większych środków.

Rozumiem, że Twoim zdaniem, jeśli film posiada pointę, to od razu jest schematyczny, tak?

Memento?
Requiem dla Snu?
American Beauty?

To są oczywiście profesjonalne produkcje, więc tłumię zarzut, że Twoja opinia odnosi się do filmu offowego, ale czy kino niezależne nie dąży do perfekcji?

Wiem, że produkcje profesjonalne to nie target kina offowego, ale jednak prezentują poziom, do którego niektórzy zmierzają i, moim zdaniem, czynią dobrze.

Nie rozumiem o czym jest ta kłótnia!
Przecież ten film ma sens, dla mnie to jest zamknieta forma z pointą.

Światło, światło i jeszcze raz światło!
Niektórzy do dziś świadomie z różnymi skutkami naśladują kino nieme, a niektórzy mniej świadomie tworzą całkiem nowe- ślepe - telewizyjne słuchowisko radiowe, nie trzeba nawet zamykać oczu, wystarczy się wpatrywać przed siebie w czarną plamę.
Zdjęcia (te, które trochę widać od połowy filmu) - dobre.
Montaż - też, niektóre ujęcia za długie; chyba na początku (pewności nie mam, bo nie widziałam, ale kieruję się intuicją ) oraz jedno przed telewizorem.
Dźwięk - odgrywa on szczególną rolę, dlatego tym bardziej postawiłabym na ulepszenie go w detalach, może nie warto rezygnować z naturalnych odgłosów.
Przez 1,5 minuty słychać to samo psychodeliczne tykanie zegara, a może by go tak pod koniec trwania lekko zniekształcić, wprowadzić jeszcze w inny wymiar? Wtedy można podsycić napięcie i uniknąć wrażenia dłużyzny przez te pierwszą minutę filmu.
Pomysł reżysersko i realizacyjnie prosty, ale ciekawy.